Göğsünde köklenen acıyı
Söküp alır sevmeyi öğrenmek
Sen öğrettin bana sevmeyi anne
Ve ben öğrendim tam anlamıyla
Şimdi yıkılmam hayat karşısında
Yüreğim atıyorken böyle delicesine
Göğsünde güzellikler yetiştirir
Bir gülümsemenin sıcaklığıyla mutlu olabilmek
Babamdan öğrendim ben
Sevdiklerimin mutluluğuyla mutlu olmayı
Şimdi yıkılmam yalnızlık karşısında
Kanım akıyorken böyle delicesine
Engelleri, olmazları, imkansızlıkları
Yok eder inanmak
Kartallardan öğrendim ben
Sınırlar koymayanların, kanatları var
Gökyüzü onlara serbest ve özgürlük pençeleri onların
Şimdi tutamaz beni hiçbir kafes
Bileylenmiş pençelerimle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder